ਗੈਲਪ ਦੀ 2024 ਗਲੋਬਲ ਵਰਕਪਲੇਸ ਰਿਪੋਰਟ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਭਾਰਤ ‘ਚ ਸਿਰਫ 14% ਕਰਮਚਾਰੀ ਖੁਸ਼ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ, 86% ਕਰਮਚਾਰੀ ਜਾਂ ਤਾਂ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਜਾਂ ਨਾਖੁਸ਼ ਹਨ। ਗੈਲਪ, ਇੱਕ ਅਮਰੀਕੀ ਕੰਪਨੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨੇ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਦੀ ਮਾਨਸਿਕ ਸਿਹਤ ਅਤੇ ਤੰਦਰੁਸਤੀ ‘ਤੇ ਇੱਕ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤਾ, ਉਨਾਂ ਨੂੰ ਸੰਪੰਨ, ਸੰਘਰਸ਼ ਜਾਂ ਦੁੱਖ ਦੇ ਰੂਪ ‘ਚ ਸ਼੍ਰੇਣੀਬੱਧ ਕੀਤਾ ਹੈ।
ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਮੁਲਾਜ਼ਮ – ਇਹ ਵਿਅਕਤੀ ਆਪਣੇ ਮੌਜੂਦਾ ਹਾਲਾਤਾਂ ਤੋਂ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਹਨ ਅਤੇ ਭਵਿੱਖ ‘ਚ ਕੀ ਹੋਵੇਗਾ ਇਸ ਬਾਰੇ ਆਸ਼ਾਵਾਦੀ ਹਨ। ਉਹ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਸਾਲਾਂ ‘ਚ ਉਨਾਂ ਦੇ ਜੀਵਨ ‘ਚ ਸੁਧਾਰ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਨਾਂ ਦੀ ਸਮੁੱਚੀ ਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਨੂੰ 7 ਜਾਂ ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਧ ਅੰਕ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।
ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਮੁਲਾਜ਼ਮ – ਇਹ ਵਿਅਕਤੀ ਆਪਣੀ ਵਿੱਤੀ ਸਥਿਤੀ ਤੋਂ ਦੁਖੀ ਅਤੇ ਤਣਾਅ ਵਿੱਚ ਹਨ, ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਮੌਜੂਦਾ ਹਾਲਾਤ ਸੰਤੁਸ਼ਟੀਜਨਕ ਨਹੀਂ ਹਨ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਅਨਿਸ਼ਚਿਤਤਾਵਾਂ ਅਤੇ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਤੋਂ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਹਨ।
ਦੁੱਖੀ ਮੁਲਾਜ਼ਮ – ਇਹ ਵਿਅਕਤੀ ਆਪਣੇ ਮੌਜੂਦਾ ਹਾਲਾਤਾਂ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਨਾਖੁਸ਼ ਹਨ ਅਤੇ ਭਵਿੱਖ ਬਾਰੇ ਨਕਾਰਾਤਮਕ ਨਜ਼ਰੀਆ ਰੱਖਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਭੋਜਨ ਅਤੇ ਆਸਰਾ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਮੁੱਦਿਆਂ ਨਾਲ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਤਣਾਅ, ਦਰਦ ਅਤੇ ਗੁੱਸੇ ਦੇ ਉੱਚ ਪੱਧਰ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਬਹੁਤ ਦੁਖਦਾਈ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਮੌਜੂਦਾ ਜੀਵਨ ਨੂੰ 4 ਜਾਂ ਇਸ ਤੋਂ ਘੱਟ ਸਕੋਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।
ਭਾਰਤ ਅਤੇ ਹੋਰ ਦੱਖਣੀ ਏਸ਼ੀਆਈ ਦੇਸ਼ਾਂ ‘ਚ, ਸਿਰਫ 15% ਦੱਖਣੀ ਏਸ਼ੀਆਈ ਕਾਮੇ ਅਤੇ 14% ਭਾਰਤੀ ਕਰਮਚਾਰੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਦੱਸਦੇ ਹੋਏ, ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਕਰਮਚਾਰੀ ਖੁਸ਼ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਗਲੋਬਲ ਔਸਤ ਨਾਲੋਂ ਕਾਫ਼ੀ ਘੱਟ ਹੈ। ਭਾਰਤ ‘ਚ ਕਾਮੇ ਦੱਖਣੀ ਏਸ਼ੀਆਈ ਦੇਸ਼ਾਂ ‘ਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਗੁੱਸੇ ਦੇ ਪੱਧਰ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਕਰਦੇ ਹਨ, 35% ਹਰ ਰੋਜ਼ ਗੁੱਸੇ ‘ਚ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਹਾਲਾਂਕਿ, ਤਣਾਅ ਦੇ ਪੱਧਰ ਭਾਰਤ ‘ਚ ਤੁਲਨਾਤਮਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਘੱਟ ਹਨ, ਸਿਰਫ 32% ਕਰਮਚਾਰੀ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਤਣਾਅ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਭਾਰਤੀ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮਾਨਸਿਕ ਸਿਹਤ ਅਤੇ ਤੰਦਰੁਸਤੀ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦੇਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ 23% ਦੀ ਗਲੋਬਲ ਔਸਤ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਉੱਚ ਕਾਰਜਬਲ ਦੀ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਦਰ 32% ਦੁਆਰਾ ਦਰਸਾਈ ਗਈ ਹੈ।
